Отоците на нозете – знак за напредна хронична болест – еве која

Отекување на екстремитетите е скоро секогаш симптом на напредна хронична болест. Овие проблеми, исто така, можат да укажат и на хронични заболувања на црниот дроб, бубрезите или хипотиреоидизам.

Отоците на рацете, нозете или други органи се обично симптом на хронична, напредната болест. До оток доаѓа кога притисокот во крвните садови и капилари е толкав така што течноста започнува да тече од крвните садови во периферните ткива, или поради неможноста да се одржат течностите во крвните садови.

-Отокот е секогаш симптом, зад кој најчесто „стојат“ кардиоваскуларни болести, хронични заболувања на црниот дроб, бубрезите, или дисфункција на тироидната жлезда (хипотироидизам) – вели за „Новости“, д-р Дејан Кордиќ, интернист и интервентен кардиолог, началникот на Кардиологија Клиничка болница центар „Ѕвездара“.

-Отокот може да биде дифузен, кога тоа се случува на целото тело, но исто така, локализиран и на рацете, нозете, па дури и во некои внатрешни органи – црниот дроб или белите дробови.

Како што вели д-р Кордиќ, најчестите причини за отечени нозе се срцеви, вклучувајќи срцева слабост. Отоците се всушност еден од клинички знаци на оваа болест, и се јавува најчесто кога болеста е во напредна фаза.

Отоците кај пациенти болни од срце може да биде знак на коронарна болест, кај пациенти кои преживеале еден или повеќе инфаркти, и им е ослабена пумпната функција на левата срцева комора. Зад отокот може да се крие и кардиомиопатија, за што не се знае точната причина. Важно е дека и во двата случаи постои соодветна терапија, додава соговорникот на „Новости“.

– Кога веќе знаеме дека имаме пациент со отоци, ние прво мора да го решиме вишокот на течности, а потоа да се утврди причината на отокот. Ние сега имаме на располагање моќни диуретици, лекови за отстранување на вишокот на течност. Но, со ова само го ослободуваме на пациентот од симптомите, го растеретуваме срцето и го ослободуваме вишокот на течност. Целта е да се излечи причинителот на отокот и оваа состојба веќе да не се појавува. Во зависност од она што првично довело до оток, во терапијата, во прилог на диуретици, се користат и разни други лекови.