Дали семките од кајсија може да ве излечат од рак?

Семките од кајсија кои обично ги фрламе, според светски лекарски имиња, содржат витална состојка – витамин Б17, кој може да нè заштити од најопаката болест на денешницата – ракот.

Американскиот биохемичар Ернест Т. Кребс сметал дека ракот е последица на хронично нарушување на метаболизмот кое настанува ако во исхраната недостига една витална состојка. Поаѓајќи од оваа претпоставка, Кребс во средината на минатиот век издвоил хемиска супстанција за која се воспоставило дека може да ги разори клетките на ракот.

Приказната за витаминот Б17, синтетизиран под името амигладин или лаетрил, ја раскажува американскиот филмски продуцент и политички предавач Едвард Грифин во својата книга “Свет без рак”. Иако Кребс низ своите истражувања успеал да докаже ефикасност на лаетрилот, целиот концепт на лекување на ракот со помош на витаминскиот додаток наиде на потсмев и е прогласен за бесмислица, а Кребс за шарлатан. По вообичаен образец ФДА организира масовна кампања против тој евтин и достапен лек, која се темели на тврдењето дека витаминот Б17 е опасен бидејќи содржи цијанид.

Притоа сите заборавиле дека храната што секојдневно ја консумираме исто така содржи многубројни отровни состојки, па сè уште сме живи благодарение на фактот што количините на токсини кои ги внесуваме не се штетни за здравјето. Забраната и застрашувањата поврзани за употребата на витаминот Б17 не се за чудење ако се земе предвид колку фармацевтски гиганти живеат добро од приходите од производството и продажбата на фармацевтските лекови за рак, пишува Грифин.

Тој потсетува дека врз база на многу истражувања е утврдено дека Ескимите, припадници на племето Хунза и други народи на изолирани заедници во светот што јадат храна богата со Б17 никогаш не заболуваат од рак.

Што е витаминот Б17?

Станува збор за природна состојка која се наоѓа во многу намирници. Амигладинот првпат е откриен во 1830 година во горкиот бадем. Ернест Т. Кребс (1912-1996) го промовирал амигладинот како лек против рак во 1950 година. Во големи количини овој витамин може да се најде во дивите капини, црешите, рибизлите, коските од јаболка, крушите и сливите, во горките бадеми, индиските ореви и во австралискиот орев. Во помали количини го има во грозјето, дуњите, јагодите, малините, во семките од лен, во просо, јачмен, хељда, лека, во црвениот грав, мешунките. Сепак, најголема концентрација има во семките од кајсија.

Превентивно д-р Кребс препорачува земање на Б17 во природна форма. Коските од кајсијата се најдобар извор бидејќи освен овој витамин, содржат и други хранливи материи. Генералната препорака е да не се јадат повеќе семки од кајсија од количината што би ја изеле ако ги консумираме свежи во рок од еден час. Дневната доза е 1 семка на 2,5 кг телесна тежина. За превенција се препорачува консумација на пет семки дневно. Но самата консумација на семки кај пациенти со рак има помал ефект без спроведување целосна метаболитичка терапија која се темели на интравенозно внесување на витаминот Б 17 со одредени ензими и други витамини.

Најпознатата американска болница и институт за рак “Sloan Kettering” ангажирала светски експерти кои се занимавале со проучување на ракот.

Лидер на тимот бил јапонскиот истражувач Kanematsu Sugiura, кој застанал зад ефикасноста на лаетрилот. Болницата ги фалсификувала нивните извештаи, а Ралф Мос, задолжен за односи со јавноста, морал да презентира лага. Мос тоа го одбил и добил отказ, пишува Грифин. Слична постапка била спроведена и во Австралија. И таму лаетрилот е забранет, а ако некој инсистира на третман со Б17, државната служба за лекови (ТГА) за секој посебен случај може да одобри дозвола за увоз. Продажбата на семки од кајсии е забранета, а кајсиите во супермаркетите се продаваат исчистени.

Единствено нешто од храна што е одобрено за превенција на колоректален карцином е состојката наречена куркумин (екстракт од коренот на куркума лонга) National Cancer Institute го има објавено во 2002 г. Во тек се над 20.000 клинички испитувања, повеќе во фаза 3 на екстракт даден интравенски. Исто така, се одвиваат и повеќе клинички испитувања во фаза 3 на екстракти од канабис сатива (во венска форма)