На Ник Вилијамс му е дијагностицирана леукимија на четири години, а се до неодамна нити една терапија не успеала трајно да отргнат оваа опасна болест.
Откако се исцрпени сите конвенционални методи, неговиот татко одлучил да поразговара со него. Кога навршил 14 години, неговиот татко Џон му објаснал дека сите конвенционални методи се употребени и ништо не дало долгорочни резултати.
Останало само да проба експериментална терапија на Факултетот во Пенсилванија. Џон го прашал синот дали е свесен што би се случило доколку терапијата не успеала.
„Сватив дека би можел да умрам. Го сватив тоа сериозно“- изјавил Џон.
Неколку месеци подоцна, Ник отпатувал од својот дом во Вирџинија во Филаделфија, за да се вклучи во програмот за експериментално лечење.
Новата терапија се разликувала од конвенционалната, затоа што напаѓање на клетките на ракот со отрови и зрашење, се користеле имонулошките клетки на Ник, кои лекарите ги репрограмирале за борба против клетките на ракот.
Најпрвин се вадат Т-клетки од пациентот кои играат клучна улога во имунолошкиот систем. Потоа лекарите тие станици ги репрограминраат со пренесување на нови гени во нив. По враќањето во телото на пациентот, секоја Т-Клетки може да се размножи на 10.000.
Тие нови клетки тргнуваат во лов на клетките на ракот.