BabinLEK Lekovite na nasite babi ne gi pobila medicinata do den denes
Зборот вендуза има арапско потекло и накратко значењето му е, цица или цицање млеко, а се користел за да се објасни дренирање на градите на мајката додека бебето цица.
Оваа древна постапка за лекување на многу болести прво се применувала во традиционалните третмани на Вавилонците , потоа кај Малезијците каде што е позната под името „бекам”, во Кина е наречена „гуа ша“, а Арапите ја нарекуваат „вендуза”.
Како алат за оваа техника се користеле животински рогови, различни садови како шолји направени од бамбус, метал, стакло, а во поново време и пластика.
Вакуумот во поново време се добива со исшмукување на воздухот од животински рогови при што на телото бил ставан поширокот крај од рогот.
Друг начин на добивање на вакуум бил да се запали парче хартија или памук, а најсовремен начин е преку посебна вакуум пумпа.
Вендузирањето се врши така што на кожата на различни точки на телото, се ставаат малечки садови и од нив се истиснува воздухот и се создава вакуум.
На овој начин, на кожата и поткожните структури предизвикуваат акумулација на крвта на местото кое е без воздух. Откако ќе се отстрани садот на телото остануваат црвени кругови. Се верува дека крвта која лежи под кожата е полна со отрови кои може да предизвикаат болка.
Тие на овој начин се отстрануваат од телото.
Современите научни медицински студии, спроведени ширум светот покажале дека постои очигледна разлика во составот на крв од прст и онаа по направената вендуза.
Луѓето овој метод најчесто го користат кога имаат болки во рамото, грбот, главата, лицето, грлото, ушите, носот, очите, болести предизвикани од влага, болка во грбот, лумбаго, ишијас, болки во рамената, рацете, нозете, болка во мускулите , стомачни болки со повраќање , главоболки, мигрени, несоници и уште многу други.
Во денешно време само лекари со дополнителни обуки за третман на вендузи имаат право да ја вршат оваа дејност.
Pustanje krvi zarezivanjem koze u kupicu (hidzama)
Preneseno je u Buharijinom sahihu da je ibn Abbas, radijallahu anhu, citirao Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da je rekao: ”Lijecenje se nalazi izmedju upotrebe sirupa od meda, pustanjem krvi zarezivanjem koze i kauterizacija vatrom, ja sam svome ummetu zabranio kauterizaciju” (Buharija).
O ovoj temi Ebu-Abdullah el Mazir je rekao: ”Kongestivne (koje izaizivaju navalu krvi-kongestiju) bolesti posljedica su ili krvi, zute zuci, sluzi ili crvene zuci.”
Kada je uzrocnik krv, onda je lijek pustanje krvi (flebotomija). Nadalje, ako su su uzrocnici ostale tri tjelesne izlucevine, onda se njihovi lijekovi sastoje od upotrebe pojedinih purgative. U gore spomenutom hadisu, proizilazi kako je Boziji Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, davao prednost upotrebi meda kao vaznog ispiraca, blagog okrepljivaca nad gorkim laksativima (opcenito laksem lijeku nad tezim) i on je dao prednost upotrebi pustanja krvi zarezivanjem koze nad kauterizacijom. Neki su komentatori protumacili pustanje krvi zarezivanjem koze, a kada je lijecenje nedjelotvorno, kauterizacija vatrom jeste zadnje sredstvo.
U drugom hadisu Boziji Poslanik, sallallhu alejhi ve sellem je rekao: ”Ja licno ne volim koristiti kauterizaciju” (Buharija) Ovdje je Boziji Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem preporucio kauterizaciju kao lijek samo onda kada su lijekovi protiv navale krvi (dekongestivni lijekovi) nedjelotvorni, a ta pojava neznatnog bola ne smije zahtjevati posljednje sredstvo trpljenja (podnosenja) bola kome je uzrok kauterizacija. Seid el Hattabi je prenio da je Boziji Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem kauterizirao Sa’da ibn Muaza da bi sprijecio krvarenje koje je trebalo biti fatalno da nije odmah lijeceno.